kleurig geregeld  
     

 

 


Het smartlappenkoor

Het afgelopen weekend stond in het teken van DE SMARTLAP!
Ik schrijf dit woord in hoofdletters omdat ik dit na al die jaren durf.
Jarenlang worstelen met familietradities, ongeschreven regels en een enorme innerlijke strijd over de definitie van “goede smaak” ten spijt: ik ben voor de bijl gegaan en uit de kast gekomen. Ik hou van smartlappen! Punt, uit.
Hoewel mijn echtgenoot mij mijn pleziertjes gunt, heeft hij het soms even moeilijk met datgene wat in onze familie als wansmaak wordt betiteld. Kijk, ik mag wel van smartlappen houden, maar naar een utvoering van een smartlappenkoor gaan staat gelijk aan in een roze boxershort op een boot door de grachten van Amsterdam varen. Het bijwonen van een concert is dus eigenlijk een brug te ver.

Enfin, afgelopen zaterdag was dus de dag van de smartlap. Die avond zou het koor waar een zeer gewaardeerde vriendin van mij lid van is optreden. En omdat het koor 10 jaar bestond werd daar nog eens een extra feestelijk tintje aan gegeven. Vorig jaar zijn we niet geweest, manlief vroeg dispensatie omdat hij de voorgaande jaren elke keer braaf acte de presence  had gegeven en de smartlappen hem een gruwel zijn. Maar dit jaar gingen we weer. Om de smart te verzachten bij mijn lief stelde ik voor om op zaterdag op tijd te vertrekken richting Nijverdal, waar de smart was, om eerst een mooie wandeling te maken in Overijssel. Manlief hapte meteen toe, wellicht in de hoop dat we zouden verdwalen en pas om middernacht terug zouden zijn bij de auto. Zo kwam het dat wij op zaterdagochtend om half 12, voor we aan die wandeling begonnen, ergens op een terrasje aan de koffie zaten. Bij deze koffie werd voor ons beiden een glaasje likeur geoffreerd. Nu weet ik dat de enige likeur die mijn lief drinkt een Duitse chocolade likeur is, dus ik werd al helemaal blij bij de aanblik van die twee glaasjes. Hiermee kon ik mijn keel te smeren voor die avond, want ik had mezelf beloofd lekker mee te mogen brullen. Tot mijn verbazing (en vooral teleurstelling), weigerde mijn echtgenoot zijn glaasje af te staan aan mij! Ik probeerde het nog met het dreigement van drank op achter het stuur, de politie op je hielen enz. maar ik vermoed dat hij dat in stilte hoopte: liever de avond in een cel doorbrengen om te ontnuchteren van dat glaasje likeur dan bij te moeten zitten aan datgene waar hij zo van gruwt. Bovendien begreep hij donders goed waarom ik mijn keeltje zo graag wilde smeren en weet hij ook dat mijn gezang nooit zal leiden tot een cd of toetreden tot een koor. Ik nipte van mijn glaasje en mijn lief gooide het in een teug in zijn keel!Hij dronk zichzelf moed in voor die avond.

Omdat het oktober is meende mijn lief dat we de muggenolie wel thuis konden laten, geen mug zal zich in oktober nog laten zien dachten wij onnozele halzen. En aangezien lief tenslotte “Wageningen heeft gedaan” ging ik op zijn vermeende kennis af. Wel, de muggen in Overijssel hebben ongetwijfeld de hele natte zomer zitten wachten op twee sukkelaars die zich zonder olie in hun bossen zouden begeven. Na 3 uur lopen in de bossen en 50 muggenbeten rijker reden we om 4 uur richting Nijverdal waar vriendin ons van eten zou voorzien. Al krabbend aan armen en benen betraden we die avond de zaal “waar-het-ging-gebeuren” . Wij kozen een plaats naast zoon van vriendin die een vriend had uitgenodigd met hem mee te gaan, ik kon het tenslotte de moeder van vriendin niet aandoen naast haar te gaan zitten en mijn ongegeneerde gegil ten gehore te brengen. Het was geweldig! Ik zong mee ondertussen ijverig krabbend aan de muggenbeten. In de pauze zag ik dat het koor een nieuwe smartlappen cd had uitgegeven en dat deze ter plekke te koop was. Mijn lief was die avond de bank en natuurlijk in geen velden of wegen te bekennen toen ik op een draf naar de cd tafel vloog. “Het lapt zo lekker de ramen”  zei ik tegen mijn lief, nadat ik de cd uiteindelijk had veroverd. Hier had hij niet van terug. De cd staat in de kast, aan ramen lappen ben ik nog niet toegekomen.
Maar volgende week is het zover: dan lap ik alle tradities openlijk voor de hele buurt aan mijn laars, ik heb maling aan welke ongeschreven regel dan ook, volgende week lap ik de ramen, ook die van boven…

Copyright: © Marieke Lambermont 2012

verhalenbundel